وقتی به افکارم رجوع میکنم تعجب میکنم که چرا انقدر به تو مشغول است و انقدر زمانش را با تو سپری میکند بی آنکه من بفهمم ؛ بی آنکه آزاری ببینم ؛ بی آنکه نبودنت را لمس کنم . . . همیشه هستی و من بی تو انگار عادت کرده ام .